#آموزه‌های‌نظامی‌گنجه‌ای ۲ #دکتر_عبدالرضا_مدرس‌زاده نظامی…
#آموزه‌های‌نظامی‌گنجه‌ای ۲
#دکتر_عبدالرضا_مدرس‌زاده
نظامی که اصرارش در سرودن داستان‌های بزمی پیش از ایران دوره اسلامی معنی‌دار و هوشمندانه بوده است کوشش می‌کند اولا کار را به دور از انحراف و‌حاشیه به پیش ببرد و دیگر این که به گونه‌ای زبان و بیان منتقدان متشرع و سخت‌گیر را هم ببندد.
براعت استهلال منظومه خسرو و شیرین گویای همه دقت‌نظر و کاردانی نظامی است که شاعر از خداوند درخواست توفیق دارد و دلی همراه با یقین طلب می‌کند.
این هم‌که می‌گوید : مده ناخوب را بر خاطرم راه ؛ هم به نوعی خیال منتقدان را آسوده نگه می‌دارد که در این منظومه ناخوب و نادرست و ناگفتنی جایی ندارد و هم تلویحا آنچه را که می‌آید خوب قلمداد می‌کند که از لطف الهی تراویده است.
نیز همین که منظومه خسرو و شیرین را زبور می‌داند ، تاکید بر قداست موضوع به رغم غیر اسلامی بودن آن است که تعبیری هوشمندانه است.
پروردن عروس هم با جان خویش ، کنایت از دقت و وسواس شاعر نه در سرودن منظومه که در پردازش آن دارد.
تقرببا کتاب‌های بدیعی در توجه‌شان به براعت استهلال، این شکل هنرمندی نظامی را در آغاز خسرو و شیرین _ و حتی دیگر منظومه‌ها _ از قلم انداخته‌اند.