بیست و نهم بهمن‌ماه سالگرد درگذشت نادر نادرپور كهن…
بیست و نهم بهمن‌ماه سالگرد درگذشت نادر نادرپور
كهن ديارا ديار يارا دل از تو كندم ولى ندانم
كه گر گريزم كجا گريزم؟ و گر بمانم كجا بمانم؟
نه پاى رفتن، نه تاب ماندن، چگونه گويم درخت خشكم؟
عجب نباشد اگر تبرزن، طمع ببندد در استخوانم
در اين جهنم، گل بهشتى، چگونه رويد؟ چگونه بويد؟
من اى بهاران، ز ابر نيسان، چه بهره گيرم كه خود خزانم؟
به حكم يزدان شكوه پيرى مرا نشايد، مرا نزيبد
چرا كه پنهان به حرف شيطان سپرده‌ام دل كه نوجوانم
صداى حق را سكوت باطل در آن دل شب چنان فروكشت
كه تا قيامت در اين مصيبت گلو فشارد غم نهانم
كبوتران را به گاه رفتن سر نشستن به بام من نيست
كه تا پيامى به خط جانان ز پاى آنان فروستانم
سفينۀ دل نشسته در گل، چراغ ساحل نمى‌درخشد
در اين سياهى سپيده‌اى كو؟ كه چشم حسرت در او نشانم
الا خدايا گره‌گشايا به چاره‌جويى مرا مدد كن
بود كه بر خود درى گشايم، غم درون را برون كشانم
چنان سراپا شب سيه را، به چنگ و دندان، درآورم پوست
كه صبح عريان به خون نشيند، بر آستانم، در آسمانم
كهن ديارا ديار يارا به عزم رفتن دل از تو كندم
ولى جز اينجا وطن گزيدن، نمى‌توانم نمى‌توانم
نادر نادرپور
عکس از گنجینۀ پژوهشی ایرج افشار
از راست نادر نادرپور، ایرج افشار، محمد جعفر محجوب لس آنجلس، ۲۰ تیر ۱۳۶۹
☃️❄️