نکوداشت استاد آل‌یاسین(همایون کاشانی) (درگذشت ٢٨ بهمن…
نکوداشت استاد آل‌یاسین(همایون کاشانی)
(درگذشت ٢٨ بهمن ١٣٨٢)
#دکتر_عبدالرضا_مدرس‌زاده
استاد سیدرضا آل‌یاسین (همایون کاشانی) در ٢٨ بهمن ١٣٨٢ در بیمارستان بانک ملی ایران (سازمانی که ایشان عمری به پاک‌دستی و درست‌کرداری در آنجا به مردم خدمت کرده بود) درگذشت.
شادروان آل‌یاسین در غزل‌سرایی شاعری صاحب‌سبک و توان‌مند بود که می‌توانست با ترکیب‌آفرینی‌های تازه، خود را از سایه شعر عاشقانه و مرسوم فارسی بیرون بیاورد که استاد دکتر دادبه گفتنی‌ها را در این‌باره در مقدمه دیوان غزل‌های شاعر گفته‌اند.
آل‌یاسین آن گونه که از سایقه و سابقه خانوادگی ایشان نیز برمی‌آمد، خیلی زود در کنار غزل‌سرایی، به شعر آیینی پرداخت و کارهایی مانند ترجمه منظوم قرآن کریم، نهح‌البلاغه، شهیدان کربلا و صحیفه سجادیه و خطبه فدکیه را به یادگار گذاشت.
مرور خاطرات شخصی نگارنده با استاد همایون نشان می‌دهد که لحظات شبانه تا سحرگاه در سرودن این شعرهای آیینی بی‌اشک و ابتهال نبوده‌است و این بدان معنی است که شاعر در پی کار سفارشی و خودنمایی نبوده‌است و تا خود به سرحد اعتقاد هنرمندانه نمی‌رسیده، دست به قلم نمی‌برده‌است.
روشن است که چنین شاعری که به سبب اشتغال در بانک، سطوح گوناگون جامعه و مردم را می‌شناسد، زبان به طنز و انتقاد شاعرانه هم بگشاید و از این راه پاره‌ای دردسرها و حواشی را برای خود فراهم کند که البته همایون، هراسی از آنچه برایش درست می‌کردند، باکی نداشت.
در هجده سال پس از وفات او اگر چه کوشش‌ها در حد مصادره لقب سیدالشعراء (که زیبنده او بود و فقط مقام سیادتش، هم آن را تضمین نمی‌کرد ) پیشتر نرفت، اما با وجود شاعران جوان امروز کاشان ( که اگر ایشان حیات داشتند به نیکی مورد تشویق واقع می‌شدند) شیوه غزل‌سرایی آل‌یاسین به او ختم شده‌است.
صفاتی مانند گشاده‌رویی و مهمان‌نوازی و اخلاق خوش داشتن و زبان به هجو نیالودن هم از آن چیزهایی است که محضر این شاعر را دوست‌داشتنی‌تر و دیریاب‌تر می‌ساخت و از این حیث هم ارتحال ایشان، پرشدن جايشان را متعذر می‌سازد.
خاک‌جای استاد پر از نور آمرزش باد
◼️