سر بریدهی ادبیات ایران، در دیس! کار #ادبیات ایران به کجا…
سر بریدهی ادبیات ایران، در دیس!
کار #ادبیات ایران به کجا کشیده شده است؟! چرا هر خزعبلی #مجوز می گیرد؟ چاپ می شود؟ بین عام فراگیر می شود؟! و چند نفر که #شعر را می فهمند روز به روز به غار تنهاییشان فرو می روند؟
ما را چه شده است؟!
در جواب این سوالها می توان گفت: فضای ادبیات ایران به شدت مسموم، متعفن و سطحیست! سطحِ سوادِ مخاطب اینقدر پایین آمده که تنها نوشتههای سطحی را می فهمد و قادر به درک نوشتهها و اشعار عمیق نیست! بی شک و شبهه مخاطبِ امروز توان تحلیل آثار ادبی را ندارد. توان تشخیص ندارد. نمی تواند سره را از ناسره جدا کند! چون نخوانده است و نمی داند! شعر، ادبیات و داستانِ معاصر دم دستی شده! به فرض مثال مخاطبِ امروز تنها به صورتِ عمودی نوشتنِ چند کلمهی مرتبط را شعر می پندارد! و اگر از شاعر یا مخاطبی که آن را ارزشمند میداند سوال شود که قالب شعر چیست؟ جواب این است: شعر سپید! و خیلی فجیعتر: شعر نو!!
جوانهای تازهکار دست به قلم می شوند و هر چرند و پرندی که به فکر نداشتهشان می رسد می نویسند و به خورد #مخاطبِ ناآگاه می دهند، بدون آنکه چیزی در مورد قالبها، قواعد #شعر_سپید، صور خیال، بازی زبانی، تصویر و… بدانند!
مخاطب هم بی خبرتر و ناآگاهتر از شخصِ به اصطلاح شاعر! یا بهتر است بگوییم شاعرنماست!
متاسفانه فضای مجازی و لایکها و کامنتهای بوسه و قلب هم به این جریان دامن زده است و انگار هرچه سطحیتر بنویسی مخاطبِ بیشتری داری!
بعضیها هم هستند که آب را گلآلود می کنند تا عمیق به نظر برسند! به چند جملهی بیمعنی وزن می دهند و #قافیه جور می کنند و با موی بلند و سیگار به دست عکسهای غمگین! می گیرند که آری! مثلاً ما شاعریم!
چطور می شود کسی شاملو بخواند و توی کتابخانهاش کتابهای صادق هدایت باشد و آنوقت برای سخاوت علی! و مظلومیت حسین! و انتظار مهدی! شعر بنویسد؟! چطور میشود کسی که نوشتههایش #ضعف_تالیف دارند دستاندرکار #انجمن ادبی می شود؟
چطور کسی که بیش از نیمی از اشعار چاپ شدهاش سرقت ادبیست، داور جشنوارههای شعر میشود؟ مخاطب چرا نباید یقهی این شاعرنماها را بگیرد؟! چرا نمی تواند؟!
جواب ساده است! چون مخاطبِ امروز ناآگاهتر از شاعرنماست! و شاعرنما حداقل یکچیز را خوب می داند: ناآگاهی و بیخبری مخاطب را!
کار ادبیاتِ بیچارهی ما به جایی رسیده که اگر بنویسی #من_بهترین_گاو_زمین_بودم شاعر محسوب می شوی و از سرت #سردیس درست می کنند! اما اگر واقعا شاعر باشی، اگر سرت بالای دار نرود مجبوری به دنیای خودت، به انزوای خودت پناه ببری!
وقتی سیستم فاسد باشد، ادبیات هم بوی گند می گیرد!
_گودو
#ابزورد
☃️❄️