✍🏼 به‌مناسبت سیزدهم بهمن، زادروز #بزرگ_علوی از یک نقاش…
✍🏼 به‌مناسبت سیزدهم بهمن، زادروز #بزرگ_علوی
از یک نقاش پرسیدند: بهترین تصویری که شما خلق کرده‌اید کدام است؟ او گفت: من در همهٔ این‌ها نقش‌هایی می‌بینم، و بهترین اثر من آن است که هنوز نکشیده‌ام. حالا من هم این را کاملاً قبول دارم. به‌نظرم «چشم‌هایش» قدری رمانتیک است، قدری پای خودم را از واقعیت و از رئالیسم درازتر کردم؛ یعنی یک‌کمی از خط تجاوز کردم. #صادق_هدایت همیشه به من می‌گفت: اصلاً تو خیلی سانتی‌مانتال هستی. این سانتی‌مانتالیزم را باید کنار بگذاری، و شاید این ایراد را در «چشم‌هایش» تکرار کرده باشم. باید بگویم من هیچ‌وقت تا امروز عادت نکرده‌ام چیزی را که نوشته‌ام و به دوستان نشان داده‌ام و آن را پذیرفته‌اند، بعد از چاپ در آن دست ببرم… معتقدم نوشته‌های چاپ‌شده‌ام انعکاسی از عوالم روحیِ من بوده، و این قابل‌تغییر نیست.
(برگرفته از: دربارهٔ بزرگ علوی. در مجلهٔ «دنیای سخن»، شمارهٔ ۳۷، ۱۳۷۵، ص ۴۲)
☃️❄️